Het klassenuitje

Het was donderdag de dag waarop ze eindelijk die stap zouden zetten. Juf Helen stapte uit haar geleende busje met aanhangwagen. Ze pakte de sleutels van de voordeur van de Uilenburcht, draaide de sleutel om en stapte naar binnen. Voorzichtig liep ze Conciërge Alberts kamer in en pakte een wagentje. Ze nam het mee naar het magazijn en zette met veel moeite de tijdmachine op het karretje en liep naar de deur. Meester Berend verscheen op het plein, juf Helen schrok, haar maag kromp ineen  en snel liep ze via een andere deur naar het busje toe. Ze draaide de sleutel met zweterige handen in het slot en liet daarna de sleutel op de grond vallen. Och, ze had het magazijn niet op slot gedaan! ze streek met haar handen door haar haar en hoopte dat meester Berend niet het magazijn zou bezoeken voor half negen. Na een paar minuten ijsberen besloot ze met het wagentje richting haar aanhang wagen te lopen en weg te rijden. Ze laadde alle nodige “undercover spullen” in en reed met een rotvaart de Jagersdreef uit.

Toen de bel ging kwamen alle kinderen van groep 7a de klas in gestormd. Juf Helen en Juf Sylvia stonden allebei voor de klas. Juf Helen begon met vertellen: “ik heb vanochtend, op het nippertje onopgemerkt de tijdmachine mee gesmokkeld in mijn aanhangwagen. Deze neem ik mee naar de midgetgolfbaan, overdekt natuurlijk.” Toen zei juf Sylvia: “ en om exact 1 uur gaan jullie allemaal naar de wc, maar eigenlijk gaan jullie naar het busje van juf Helen. Dan gaan jullie in groepjes van ongeveer vier de tijdmachine in.” “mogen we die groepjes dan zelf maken?” riep Britt door de klas. “Ja, dat mag wel”  besloot juf Helen.  “het is nu 10 over half 9 we kunnen groepjes gaan maken en dan gaan jullie met een ouder de auto in naar het midgetgolf .” Kinderen begonnen naar elkaar te wijzen en al snel ontstonden er groepjes. Groepje 1 bevatte: Mark, Anupam, Roan, Jasper en Marijn. Gevolgd door het groepje van 3: Sophia Renée en Floor. Daarna: Lisa Daphne, Renske en Kaouthar. En: Noa, Julia, Hinne en Jet. Ook hadden Sophie, Elvira, Wendy en Sara een groepje gevormd. En ook om niet te vergeten: Nordin, Mike, Rodrick, George en Paul. Tot slot hadden de laatste drie meiden zich bij elkaar gevoegd: Nilasha, Martha en Britt. De juf had alles netjes genoteerd en de groepjes voegden zich bij een rij-ouder. Operatie tijdreis kon beginnen.

Na een halfuurtje rijden stapte iedereen uit de auto. In de gemaakte groepjes liep iedereen naar de midgetgolf banen. Ze bestelde sticks en een balletje bij de balie. Tot verbazing kreeg juf Sylvia een kaartje haar handen in geduwd toen ze haar stick huurde. De inhoud van het briefje was:

Het leek alsof de juf een vreselijk goed plan bedacht had en zei zonder dat de ouders het hoorden: “als we in de Middeleeuwen zijn zeggen we dat we naar dit hotel gaan het is morgen toch vakantie!” de kinderen snapte het. Slim was dat, hoefde ze zich ook daar geen zorgen meer om te maken. Met een bal en een stick vertrokken ze naar de banen. En gingen lekker midgetgolven.

Het was één uur en in het groepje van Anupam waren ze al allemaal vertrokken naar het busje van juf Helen. De rest volgde.

Toen alle kinderen bij het busje en zo ook de tijdmachine waren gearriveerd begon de juf met de eindelijk laatste uitleg: “we kennen de groepjes, één voor één noem ik er een op. Je stapt de tijdmachine in drukt op de Middeleeuwen en trekt de hendel naar beneden. ” Er werd wat geroezemoesd en een aantal knikte hevig ja.  “het groepje van Floor werd omgeroepen ze keken elkaar aan, zwaaide de klas uit, sloegen de deur dicht en verdwenen meteen na een ongelofelijk felle flits. Het groepje van Roan volgde ze. Ze sprongen stoer van hun plek af maar in hun gezicht was enigszins angst te bekennen toch trillend liepen ze naar de tijdmachine toe. De hand van Mark rijkte naar de deur en hij trok hem open… Hij was leeg. De tijdmachine werkte dus nog steeds. Juf Sylvia mompelde in zichzelf “wat doe ik?? Ik teleporteer mijn klas naar de Middeleeuwen ik lijk niet goed snik…” ze  slaakte een diepe zucht maar keek vlak daarna  weer opgetogen en riep vrolijk de naam van het volgende groepje. Want intussen was het groepje van Anupam ook weg geflitst. “Het groepje van Sophie” Zei Juf Sylvia. De meiden werden lijkbleek, ze vonden het namelijk erg spannend. Ze stapte de aanhangwagen in en deden de deur open. Sophie en Elvira trappelde op hun benen en tegelijkertijd zwaaide ze heftig hun vriendjes uit. Nordin en Mike keken verontrust naar hun vriendinnetjes en gaven hun nog een laatste afscheidskus. De deur sloeg dicht je hoorde de hendel kraken en die zelfde net zo korte flits verscheen weer.  “het groepje van Paul!” zei juf Helen. Je zag een aantal hoofden verschrikt opkijken en richting de tijdmachine lopen. Ze klommen de aanhangwagen in, deden de deur open en propte zich in de tijdmachine. De deur sloeg dicht en verdwenen in hetzelfde ritueel als de voorgaande groepjes. De laatste groepjes stond precies het zelfde te wachten. Keer op keer zag je verschrikte personen de tijdmachine ingaan aan de hendel trekken en de flits verscheen telkens opnieuw. De juffen waren op een gegeven moment alleen nog over en samen liepen ze de grote mechanische tijdmachine in. “daar gaan we!” zei juf Helen angstig. “Ja, we gaan” Antwoorde juf Sylvia. De deur sloeg met een klap dicht, de knop Middeleeuwen werd ingedrukt en ze trokken de hendel naar beneden.